OMAR...

WOENSDAG 15 OKTOBER
Na een aantal waarschuwingen over de naderende orkaan, gingen die dag rond 11.00 uur de banken en verschillende winkels dicht. En zoals we in ons vorige bericht al voorspelden, werden ook wij rond 12.00 uur allemaal vanaf ons werk naar huis gestuurd. Wel moesten eerst alle spullen ingepakt worden in vuilniszakken, alles moest van de vloer worden gehaald, en de hurricane shutters (soort dikke alluminium schuifpuien) moesten worden gesloten. Vervolgens zijn we nog even naar de supermarkt gegaan voor wat laatste dingen, en daar merkte je echt dat er een raar sfeertje hing. Het was er heel erg druk, iedereen was onrustig, en de winkelkarretjes werden volgeladen met flessen water.. De hele dag hebben we verder een beetje thuis gehangen. Je kon niet veel doen, het was geen mooi weer (al was er ook nog niks te merken van de orkaan die er aan zou komen), en dus hebben we een beetje gelezen, spelletjes gespeeld, en geskypet. Het balkon moest volledig leeg gemaakt worden, en ook bij het zwembad werden de zware picknicktafels met touwen vastgezet. Vanaf 19.00 uur die avond gold er een straatverbod. Na het eten hebben wij dus de hurricane shutters op ons balkon maar gesloten, en zijn we gaan slapen.

DONDERDAG 16 OKTOBER
‘s Nachts rond een uur of 02.00 kwam Omar, inmiddels orkaankracht 3 (!), in de buurt van Sint Maarten. We hebben vanaf dat moment onrustig geslapen en hoorden de wind, regen, en onweer rond het huis gieren. We lagen steeds te luisteren naar wat er gebeurde, maar dat was vooral omdat we wisten dat het een orkaan was; eigenlijk klonk het voor ons niet anders dan als een flinke storm. Helaas merkten we wel aan de ventilator die niet meer draaide dat die nacht de elektriciteit er mee opgehouden was.. Balen, de ijskast - wel belangrijk hier in de warmte - deed het dus ook niet meer! Gelukkig hadden we wel nog stromend water, al was het de vraag hoe lang dat nog zou duren.. Dit water wordt namelijk met een pomp omhoog gebracht naar een grote opslagtank van het waterleidingbedrijf hier boven in de wijk (naast de gevangenis), en als er geen elektriciteit is, wordt dat toch lastig.. Er staat hier bij het huis overigens nog wel een soort reservetank, waar we - als het waterbedrijf er mee stopt - nog ongeveer 2 dagen mee vooruit kunnen.
Nadat we ‘s ochtends vroeg de hurricane shutters hadden geopend, bleek dat de orkaan wel flink had huisgehouden. Overal lag het bezaaid met takken, bladeren, en stenen, en het zwembad was een puinhoop. De zee zag er heel apart uit; normaal is het aan deze kant niet van dat hele tropisch blauwe water, maar nu ineens wel! Maar al met al was onze wijk wel gespaard gebleven! Want al snel kwamen de verhalen: het was de zuidwestkant van het eiland (Simpson Bay, Cole Bay, Cay Bay, Beacon Hill) die vooral was getroffen, o.a. door kleine tornado’s die daar zijn ontstaan. Er zijn daar daken de lucht ingegaan, en hele restaurants en cafe’s aan de waterkant zijn verdwenen. Ook de haven hier beneden in Pointe Blanche had flinke schade, hele containers zijn daar weggeslagen!
Na het ontbijt (waarbij we de ijskast héél even kort open hebben gehad, om zoveel mogelijk kou binnen te houden) zijn we naar Philipsburg gelopen, om te zien wat daar de schade was. Later bleek trouwens dat het straatverbod die dag nog tot 14.00 uur van kracht was, maar dat wisten we toen niet.. De wegen stonden onderweg nog flink onder water (al was het al een stuk minder dan die ochtend, toen onze buren naar beneden waren gelopen en nog door kniehoog water moesten), en in Philipsburg bleek de hele boulevard verdwenen te zijn onder het zand. De golven zijn de hotels en restaurants aan de kust binnen gekomen! De straten achter de boulevard zagen er niet slecht uit, maar het stadje was uitgestorven. Winkels en banken bleven dicht, en ook wij hoefden niet te werken.
Die dag konden we verder echt niks doen: geen elektriciteit (en onze computer werkt alleen nog op stroom, accu is kapot), geen internet.. We zijn dus begonnen met het schoonmaken van het zwembad, en hebben geduimd dat de elektriciteit snel weer aan zou gaan.. Het elektriciteitsbedrijf blijkt de koelte van het zeewater nodig te hebben, maar zolang de zee onrustig is (en er veel zeewier in zit), zal de elektriciteit uitgeschakeld blijven omdat er anders zeewier in het koelsysteem komt.. Ook vertelde de eigenaar van ons huis dat die ochtend rond 06.00 uur een transformatorhuisje in onze wijk was ontplofd, dus kon nog wel eens wat langer kunnen gaan duren, voordat we weer elektriciteit hebben.. Om een uur of 18.30 werd het donker en moesten we de kaarsen en waxinelichtjes aansteken. Die avond hebben we gamba’s gegeten, want dat zou toch zonde zijn om weg te gooien.. Tijdens het eten gingen ineens aan de overkant van de wijk de lichten aan! Zouden wij dan ook snel licht krijgen? Helaas, een uur of 2 later ging het licht aan de overkant (en naar later bleek: op het hele eiland) weer uit..

VRIJDAG 17 OKTOBER
Na een warme nacht zonder ventilator reden we - iets later dan normaal - toch maar richting werk. De schade viel daar mee; behalve wat lekkages was er eigenlijk niks aan de hand. Niet alle collega’s waren aanwezig, maar na het doornemen van de schade bij iedereen en het uitpakken van de computers, werden de computer opgestart om aan het werk te gaan.. en toen viel bij Caro op het werk de stroom alweer uit! Zij is met de collega’s een kop koffie gaan drinken op de boulevard, terwijl bij RJ de stroom het nog 2 uur lang deed.. Maar toen viel het ook daar uit, en vertrok iedereen weer naar huis. Onderweg hebben we nog een lampje op batterijen gekocht, zodat we die avond iets meer licht zouden hebben dan alleen van kaarsen. Thuis gekomen bleek de huiseigenaar nog een oude generator in de garage te hebben staan, die RJ met de onderbuurjongen op 1 gezamenlijke ijskast heeft aangesloten, zodat we allemaal toch nog wat spulletjes koel konden leggen! Ook konden we daar even de computer op aansluiten, om email te checken en te skypen met Nederland. ‘s Avonds hadden we een afscheidsfeestje van een collega van RJ, maar ook daar zaten we bij kaarslicht..

ZATERDAG 18 OKTOBER
Helaas hadden we vanochtend nog steeds geen stroom.. Ook bleken de ijskast, verschillende computers, en een lamp iets teveel voor de generator, en konden we de biefstuk en de rest van de gamba’s alsnog weggooien.. De krant had vandaag ook niet zo’n best nieuws: het kan nog best 2 weken duren voordat het hele eiland weer stroom heeft! Dat klinkt niet goed.. iedereen vermoedt dan ook dat er meer aan de hand is dan alleen zeewier in het koelsysteem..
De huiseigenaar is vandaag op pad gegaan om een nieuwe en krachtigere generator te kopen, maar 2 minuten nadat die was aangesloten.. hadden we ineens weer gewoon stroom! We moeten alleen niet té vroeg juichen.. het schijnt dat ze steeds een wijk een paar uur stroom geven, en het dan weer uitschakelen, totdat ze weer op vol vermogen stroom kunnen leveren..

We houden jullie op de hoogte!