Leven in de tropen…

…gaat niet altijd over rozen! Na het ‘ongemak’ van orkaan Omar, overkwam ons - of beter gezegd RJ - een ander nadeel van wonen op een tropisch eiland: dengue fever!

Vorige week zondag hebben we - nadat we aan ’t einde van de middag lekker een wijntje op het strand hadden gedronken - heerlijk sushi gemaakt bij de onderburen! Toen we naar bed gingen werd RJ niet lekker, beetje misselijk, en na een onrustige nacht bleek hij enorme koorts (39.5), hoofdpijn en spierpijn te hebben! Dat werd dus niet werken die dag..
De klachten deden ons vermoeden dat het best eens dengue zou kunnen zijn. Door de orkaan waren er overal op het eiland plassen met stilstaand water, en de mug die dengue overbrengt legt haar eitjes in stilstaand water.. Er zijn hier de laatste weken dan ook enorm veel gevallen van dengue: al 72 gevallen in de eerste 2 weken van oktober, terwijl er normaal gesproken 2 gevallen per jaar zijn!
Dinsdagochtend zijn we maar eens langs de huisarts geweest. Hij kon niet zeggen of het dengue was, aangezien de symptomen ook op een flinke griep lijken, maar hij heeft wel een verwijzing gegeven om bloed te laten prikken in het ziekenhuis. Al was dat volgens hem niet eens echt nodig: of het nu wel of niet dengue is maakt namelijk eigenlijk niet uit, er bestaat geen medicijn tegen, dus het enige dat je kunt doen is uitzieken, paracetamol slikken, en goed blijven drinken! Intussen bleef RJ boven de 39 graden koorts houden en lag de hele dag op bed, te ziek om te lezen of tv te kijken.. Ook eten ging niet, dus de kilo’s vlogen eraf!
Donderdagochtend zijn we toch maar even naar het ziekenhuis gegaan. Hoewel ‘even’.. Bloed prikken kan tussen 07.30 en 11.30 uur, dus wij dachten op tijd te gaan; we waren er om 07.20 uur. Maar toen kregen we al nr. 40! Dus 39 wachtenden voor ons! We zijn - net als alle Antillianen - rustig blijven wachten, totdat RJ om 09.55 uur aan de beurt was. Na het bloedprikken kregen we het verzoek om maandag 3 november a.s. nog een keer terug te komen voor een tweede bloedafname, maar dan mag je gelukkig gewoon ’s middags komen, en hoef je niet opnieuw in deze rij..
De hele week is de koorts hoog gebleven, en was RJ echt flink ziek. Gister zakte de koorts gelukkig, en waarschijnlijk gaat hij morgen weer proberen te werken!

Nu RJ weer een beetje de oude aan ’t worden is, gaan we onszelf verwennen: een nachtje naar jetset-eiland St Barth! Er is op dat hele eiland slechts één betaalbaar hotel (voor de anderen betaal je - laagseizoenprijs - zo € 600 per nacht!), en daar wilden we graag een keer in oktober of november naar toe.. Maar toen we een aantal weken geleden contact met ze opnamen, bleken ze al tot kerst vol te zitten! Tsja, ze hebben ook maar 10 kamers.. Maar een paar dagen terug kregen we ineens een mailtje, dat ze een annulering hadden, en of we toch op 7 november wilden komen!
St Barth, here we come!